Ο πρόεδρος της Στρατιωτικής Επιτροπής του ΝΑΤΟ ναύαρχος Ρομπ Μπάουερ κατά την διάρκεια συνέντευξης τύπου που έδωσε στο πλαίσιο του Συν...
Ο πρόεδρος της Στρατιωτικής Επιτροπής του ΝΑΤΟ ναύαρχος Ρομπ Μπάουερ κατά την διάρκεια συνέντευξης τύπου που έδωσε στο πλαίσιο του Συνεδρίου της Επιτροπής που διεξήχθη πρόσφατα στην Αθήνα, υπογράμμισε ότι ο ρόλος της Συμμαχίας είναι «η διασφάλιση της ειρήνης και της ευημερίας των κρατών-μελών και η αποτροπή συγκρούσεων». Ερωτηθείς από δημοσιογράφο αν η αποτροπή συγκρούσεων συμπεριλαμβάνει και την τακτική της Τουρκίας να παραβιάζει κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας στην θάλασσα και στον αέρα, ο Μπάουερ απάντησε ότι «δεν είναι θέμα του ΝΑΤΟ αλλά ένα θέμα μεταξύ δυο χωρών. Υπάρχουν διαφορές απόψεως μεταξύ δυο μελών του ΝΑΤΟ, δεν είναι δουλειά της Συμμαχίας να απαντήσει».
Μετά την απάντηση-δήλωση του υψηλότατου αξιωματούχου του ΝΑΤΟ, η οποία προστίθεται σε άλλες πανομοιότυπες δηλώσεις νατοϊκών αξιωματούχων που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια, τίθεται ίσως για πολλοστή φορά το ερώτημα:
Από ποιους μας προστατεύει το ΝΑΤΟ; Κινδυνεύει η χώρα μας από εισβολή των Ρώσων ή των Κινέζων; Ελλοχεύει ακόμη ο κομμουνιστικός κίνδυνος από βορά; Μήπως μας προστατεύει από την επέλαση των ισλαμοσυμμοριτών που το ίδιο το ΝΑΤΟ δημιουργεί δια των παρεμβατικών πολέμων και επεμβάσεων του; Ας είμαστε ειλικρινείς: Η μοναδική χώρα που απειλεί τα κυριαρχικά μας δικαιώματα είναι το κράτος-μέλος του ΝΑΤΟ, η Τουρκία.
Η θέση του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ είναι ότι η ελληνική υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ (όπως και αυτή της Κύπρου) είναι «διαφιλονικούμενα ύδατα» στην Ανατολική Μεσόγειο, δηλαδή περιοχές όπου Ελλάδα, Τουρκία και Κύπρος «διεκδικούν δικαιοδοσία». Την ώρα που υποτίθεται ότι το ΝΑΤΟ προστατεύει τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας και το Διεθνές Δίκαιο, την ίδια ώρα με δηλώσεις όπως αυτές του ναυάρχου Ρομπ Μπάουερ στρώνεται το τραπέζι για διευθετήσεις σε Ανατολική Μεσόγειο και Αιγαίο, διευθετήσεις που μπορεί να έχουν μόνο έναν ωφελημένο, την Τουρκία.
Το σημερινό ΝΑΤΟ είναι μια πολιτικο-στρατιωτική οργάνωση η οποία στο όνομα της δήθεν παγκόσμιας ασφάλειας διενεργεί επιθετικούς πολέμους και επεμβάσεις εκτός ορίων της Συμμαχίας, σε αυτό το πλαίσιο ανακαλύπτει υποθετικούς αντιπάλους και υποτιθέμενες πηγές παγκόσμιας ανασφάλειας, ενώ την ίδια ώρα δεν θέλει να προστατεύσει τα μέλη του από τις προκλητικές και επιθετικές ενέργειες κρατών-μελών του.
Ας διερωτηθούμε: Ποιος είναι τελικά ο αντίπαλος του ΝΑΤΟ; Εναντίον ποιου αμύνεται η Συμμαχία; Μήπως εναντίον της Ρωσίας, της Κίνας ή έστω της Βόρειας Κορέας; Η μεν Ρωσία δεν έχει διεξάγει επιθετικό πόλεμο από την εποχή των Τσάρων, η Κίνα το μόνο επιθετικό που έχει διαπράξει στην ιστορία της είναι η οικοδόμηση του Σινικού Τείχους, η δε Βόρεια Κορέα με τις δοκιμές πυραύλων που πραγματοποιεί κινδυνεύει περισσότερο η ίδια παρά οι υποτιθέμενοι αντίπαλοι της. Ή μήπως το ΝΑΤΟ έχει εντάξει στα στρατηγικά του σχέδια την αντιμετώπιση της Αλ Κάιντα και των παραφυάδων της; Αν ήθελε το ΝΑΤΟ πραγματικά να εξολοθρεύσει τους τρομοκράτες του Ισλάμ, τότε τα 20 χρόνια στο Αφγανιστάν προφανώς δεν ήταν αρκετά για την Συμμαχία.
Αν ο «πόλεμος κατά της τρομοκρατίας» ήταν ειλικρινής, τότε θα έπρεπε να στρέψει τα οπλικά του συστήματα εναντίον στόχων στην Σαουδική Αραβία, στο Κατάρ, στην Τουρκία και στο Ισραήλ, τουτέστιν εναντίον αυτών των χωρών που υποστήριξαν και χρηματοδότησαν την ισλαμική τρομοκρατία.
Είναι προφανές ότι η ύπαρξη του ΝΑΤΟ μετά την διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας συμφέρει μόνο στο στρατιωτικοβιομηχανικό και τραπεζικό κατεστημένο της διεθνούς πλουτοκρατίας και στα μεγαλεπήβολα σχέδια για παγκόσμια κυριαρχία. Ουδείς νοήμων δύναται να υποστηρίξει ότι αντίπαλος του ΝΑΤΟ είναι η Ρωσία, η Κίνα ή η Βόρεια Κορέα και εφόσον διαγράφονται από τον κατάλογο των αντιπάλων λόγω «reductio ad absurdum» οι τρομοκράτες του Ισλάμ, τότε γιατί συνεχίζει να υπάρχει το ΝΑΤΟ;
Γιατί η Ελλάδα χρειάζεται σήμερα το ΝΑΤΟ; Η μόνη χώρα που μας απειλεί και σκοπεύει να μας επιτεθεί είναι το κράτος-μέλος της Συμμαχίας Τουρκία και για αυτή την επιθετική πρόθεση το ΝΑΤΟ τις τελευταίες δεκαετίες ως Πόντιος Πιλάτος προκλητικά νίπτει τας χείρας του. Η παραμονή μας στην Συμμαχία προλειαίνει το έδαφος για την διχοτόμηση του Αιγαίου, την συνεκμετάλλευση των υποθαλασσίων κοιτασμάτων στην ελληνική και κυπριακή υφαλοκρηπίδα, αναπτερώνει την «μεγάλη ιδέα» των Αλβανών κατσαπλιάδων, την κάθοδο των «βόρειων Μακεδόνων» προς τον νότο και την τουρκοποίηση της ελληνικής Θράκης.
Είναι η στιγμή της αλήθειας για την συμμετοχή μας στο ΝΑΤΟ. Η συνέχιση της παραμονής μας σε αυτό το παραμάγαζο της πλουτοκρατίας θα επιφέρει σύντομα εθνική ταπείνωση και συμφορά.
Γ. Λιναρδής
Μετά την απάντηση-δήλωση του υψηλότατου αξιωματούχου του ΝΑΤΟ, η οποία προστίθεται σε άλλες πανομοιότυπες δηλώσεις νατοϊκών αξιωματούχων που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια, τίθεται ίσως για πολλοστή φορά το ερώτημα:
Από ποιους μας προστατεύει το ΝΑΤΟ; Κινδυνεύει η χώρα μας από εισβολή των Ρώσων ή των Κινέζων; Ελλοχεύει ακόμη ο κομμουνιστικός κίνδυνος από βορά; Μήπως μας προστατεύει από την επέλαση των ισλαμοσυμμοριτών που το ίδιο το ΝΑΤΟ δημιουργεί δια των παρεμβατικών πολέμων και επεμβάσεων του; Ας είμαστε ειλικρινείς: Η μοναδική χώρα που απειλεί τα κυριαρχικά μας δικαιώματα είναι το κράτος-μέλος του ΝΑΤΟ, η Τουρκία.
Η θέση του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ είναι ότι η ελληνική υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ (όπως και αυτή της Κύπρου) είναι «διαφιλονικούμενα ύδατα» στην Ανατολική Μεσόγειο, δηλαδή περιοχές όπου Ελλάδα, Τουρκία και Κύπρος «διεκδικούν δικαιοδοσία». Την ώρα που υποτίθεται ότι το ΝΑΤΟ προστατεύει τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας και το Διεθνές Δίκαιο, την ίδια ώρα με δηλώσεις όπως αυτές του ναυάρχου Ρομπ Μπάουερ στρώνεται το τραπέζι για διευθετήσεις σε Ανατολική Μεσόγειο και Αιγαίο, διευθετήσεις που μπορεί να έχουν μόνο έναν ωφελημένο, την Τουρκία.
Το σημερινό ΝΑΤΟ είναι μια πολιτικο-στρατιωτική οργάνωση η οποία στο όνομα της δήθεν παγκόσμιας ασφάλειας διενεργεί επιθετικούς πολέμους και επεμβάσεις εκτός ορίων της Συμμαχίας, σε αυτό το πλαίσιο ανακαλύπτει υποθετικούς αντιπάλους και υποτιθέμενες πηγές παγκόσμιας ανασφάλειας, ενώ την ίδια ώρα δεν θέλει να προστατεύσει τα μέλη του από τις προκλητικές και επιθετικές ενέργειες κρατών-μελών του.
Ας διερωτηθούμε: Ποιος είναι τελικά ο αντίπαλος του ΝΑΤΟ; Εναντίον ποιου αμύνεται η Συμμαχία; Μήπως εναντίον της Ρωσίας, της Κίνας ή έστω της Βόρειας Κορέας; Η μεν Ρωσία δεν έχει διεξάγει επιθετικό πόλεμο από την εποχή των Τσάρων, η Κίνα το μόνο επιθετικό που έχει διαπράξει στην ιστορία της είναι η οικοδόμηση του Σινικού Τείχους, η δε Βόρεια Κορέα με τις δοκιμές πυραύλων που πραγματοποιεί κινδυνεύει περισσότερο η ίδια παρά οι υποτιθέμενοι αντίπαλοι της. Ή μήπως το ΝΑΤΟ έχει εντάξει στα στρατηγικά του σχέδια την αντιμετώπιση της Αλ Κάιντα και των παραφυάδων της; Αν ήθελε το ΝΑΤΟ πραγματικά να εξολοθρεύσει τους τρομοκράτες του Ισλάμ, τότε τα 20 χρόνια στο Αφγανιστάν προφανώς δεν ήταν αρκετά για την Συμμαχία.
Αν ο «πόλεμος κατά της τρομοκρατίας» ήταν ειλικρινής, τότε θα έπρεπε να στρέψει τα οπλικά του συστήματα εναντίον στόχων στην Σαουδική Αραβία, στο Κατάρ, στην Τουρκία και στο Ισραήλ, τουτέστιν εναντίον αυτών των χωρών που υποστήριξαν και χρηματοδότησαν την ισλαμική τρομοκρατία.
Είναι προφανές ότι η ύπαρξη του ΝΑΤΟ μετά την διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας συμφέρει μόνο στο στρατιωτικοβιομηχανικό και τραπεζικό κατεστημένο της διεθνούς πλουτοκρατίας και στα μεγαλεπήβολα σχέδια για παγκόσμια κυριαρχία. Ουδείς νοήμων δύναται να υποστηρίξει ότι αντίπαλος του ΝΑΤΟ είναι η Ρωσία, η Κίνα ή η Βόρεια Κορέα και εφόσον διαγράφονται από τον κατάλογο των αντιπάλων λόγω «reductio ad absurdum» οι τρομοκράτες του Ισλάμ, τότε γιατί συνεχίζει να υπάρχει το ΝΑΤΟ;
Γιατί η Ελλάδα χρειάζεται σήμερα το ΝΑΤΟ; Η μόνη χώρα που μας απειλεί και σκοπεύει να μας επιτεθεί είναι το κράτος-μέλος της Συμμαχίας Τουρκία και για αυτή την επιθετική πρόθεση το ΝΑΤΟ τις τελευταίες δεκαετίες ως Πόντιος Πιλάτος προκλητικά νίπτει τας χείρας του. Η παραμονή μας στην Συμμαχία προλειαίνει το έδαφος για την διχοτόμηση του Αιγαίου, την συνεκμετάλλευση των υποθαλασσίων κοιτασμάτων στην ελληνική και κυπριακή υφαλοκρηπίδα, αναπτερώνει την «μεγάλη ιδέα» των Αλβανών κατσαπλιάδων, την κάθοδο των «βόρειων Μακεδόνων» προς τον νότο και την τουρκοποίηση της ελληνικής Θράκης.
Είναι η στιγμή της αλήθειας για την συμμετοχή μας στο ΝΑΤΟ. Η συνέχιση της παραμονής μας σε αυτό το παραμάγαζο της πλουτοκρατίας θα επιφέρει σύντομα εθνική ταπείνωση και συμφορά.
Γ. Λιναρδής
