Ήρθε στην Κυπρο για δολοφονία του Μακαρίου; Πολλοί ισχυρίζονται πως με την κάθοδό του στην Κύπρο το 1971 ο Γ.Γρίβας είχε...
Ήρθε στην Κυπρο για δολοφονία του Μακαρίου;
Πολλοί ισχυρίζονται πως με την κάθοδό του στην Κύπρο το 1971 ο Γ.Γρίβας είχε ένα και μόνο σκοπό, την πραξικοπηματική ανατροπή/δολοφονία του Μακαρίου.
Την απάντηση στο πολυσυζητημένο ερώτημα γιατί ήρθε στην Κύπρο ο στρατηγός Γρίβας το 1971 την έδωσε ο ίδιος εγγράφως στον Μακάριο σε επιστολή του που στάλθηκε την Τρίτη, 16 Μαΐου 1972, μέσω Τριτοφτίδη και η οποία έλεγε τα εξής:
"Μακαριώτατε, ό,τι με παρεκίνησε να κατέλθω εκ νέου εις Κύπρον, διασπάσας στενώτατον πέριξ μου κλοιόν εις Αθήνας και διακινδυνεύσας ένα επικίνδυνον θαλάσσιον πλουν, ήτο η επιθυμία μου να προσφέρω και τας τελευταίας μου δυνάμεις εις τον αγώνα της Ενώσεως.
Θα απετέλει τραγικήν παρεξήγησιν να νομισθή ότι εις ηλικίαν 74 ετών κατήλθον εις Κύπρον διά να μοιρασθώ μεθ’ υμών την εξουσίαν και να απαρνηθώ τας αρχάς μου, διά τας οποίας επολέμησα και διεκινδύνευσα εν Κύπρω.
Υπό την αρχηγίαν μου ο Κυπριακός λαός εθυσιάσθη και εδοξάσθη επί τετραετίαν, διά να απολαύση το δώρον της Ενώσεως.
Αισθάνομαι βαρυτάτας τας ευθύνας μου έναντι των θυσιασθέντων παλληκαριών μου και όλου του μάρτυρος Κυπριακού λαού.
Τας θυσίας του λαού τούτου είμαι αποφασισμένος να αξιοποιήσω και τα δικαιώματα τούτου να διεκδικήσω πάση θυσία.
Και εις την πορείαν μου ταύτην θα ανατρέψω οιαδήποτε εμπόδια, οθενδήποτε προβαλλόμενα.
Μακαριώτατε, εκ της επιστολής σας φαίνεται ότι δεν υπάρχει έδαφος δι’ ειλικρινή συνεννόησιν και συνεργασίαν.
Πριν όμως διαχωρίσω πλήρως τας ευθύνας μου, και διά να αντιληφθή ο Ελληνισμός ολόκληρος τας ειλικρινείς προθέσεις μου και την αγάπην που αισθάνομαι διά τον δύσμοιρον αυτόν τόπον, σας προσφέρω μίαν υστάτην ευκαιρίαν, διά να αναλογισθήτε τας ευθύνας σας έναντι τούτου και να αποδείξητε δι’ έργων την επιθυμίαν σας να συνεργσθήτε μετ’ εμού διά την σωτηρίαν του."
Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο για να διαπιστώσει κανείς το πιστεύω, τους οραματισμούς και τους στόχους του Διγενή.
Από το 1916 βρέθηκε στην πρώτη γραμμή του πυρός πολεμώντας για τη Μεγάλη Ελλάδα και την Ένωση.
Στη Μικρασία το 1919-22, τα χρόνια του μεσοπολέμου ως καθηγητής στη Στρατιωτική Ακαδημία και μέλος της επιτελικής ομάδας του στρατάρχη Παπάγου, στα βουνά της Ηπείρου το 1940-41 ως επιτελάρχης της ΙΙ μεραρχίας, εναντίον των Γερμανών το 1941-44 και εναντίον των κουμμουνιστών το 1944-45.
Το 1955, ενέπνευσε και ξεσήκωσε τους νέους και όλους τους Έλληνες της Κύπρου και το έθνος ολόκληρο σ’ ένα μοναδικό, τιτάνιο και άνισο αγώνα ζώντας σε υγρά καταφύγια καί υπόγειες σπηλιές για την Ένωση.
Οι ηρωομάρτυρες της ΕΟΚΑ βάδιζαν στην αγχόνη τραγουδώντας την Ένωση και οι μαχητές της ελευθερίας έπεφταν με την ιαχή Ένωση στα χείλη.
Κάτω από το βάρος του αίματος αυτών των ηρωομαρτύρων γύρισε ο Διγενής στην Κύπρο και το '71 για δύο βασικά λόγους:
1) Να πείσει τον Αρχιεπίσκοπο να επαναφέρει το Κυπριακό ζήτημα στην γραμμή της διά δημοψηφίσματος αυτοδιάθεσης (αφού οι Συμφωνίες Ζυρίχης επεβλήθηκαν στο λαό με τις υπογραφές του Μακαρίου και του Καραμανλή) και
2) Να παρεμποδίσει οποιαδήποτε επικείμενη διά των συνομιλιών με τους Τούρκους λύση, που θα απέκλειε ξανά εσαεί την Ένωση.
Πηγή: Αρχείο συγγραφέα και ερευνητή κ.Leonidas Leonidou
