Η κυβέρνηση αποφάσισε ότι ο καλύτερος τρόπος για να μας «σώσει» είναι να μας βάλει να δουλεύουμε 13ωρα – κυριολεκτικά μέχρι λιποθυμίας Λοιπό...


Το Politico, με τη γνωστή του σπιρτάδα, μας κέρασε τον τίτλο: «Η Ελλάδα, η πρώτη στην ΕΕ που ‘συστήνει’ την 13ωρη εργασία» – λες και είναι κάποιο βραβείο .

Και το κερασάκι στην τούρτα; Το Myanmar International TV ανέφερε: «Οι Έλληνες νομοθέτες υποστηρίζουν το σχέδιο που επιτρέπει την 13ωρη εργασία». Ναι, ακόμα και η Μιανμάρ μας κουνάει το δάχτυλο.
Η Νίκη Κεραμέως παρουσίασε το νομοσχέδιο ως «εκσυγχρονισμό». Εκσυγχρονισμός, λέει, να δουλεύεις 13 ώρες την ημέρα, ενώ οι μισθοί παραμένουν καθηλωμένοι και η ακρίβεια σε πνίγει . Εν τω μεταξύ, οι απεργίες και οι διαμαρτυρίες, που η κυβέρνηση αγνοεί επιδεικτικά, φωνάζουν αυτό που τα διεθνή ΜΜΕ κατάλαβαν, ότι η Ελλάδα γυρίζει τον χρόνο πίσω, σε εποχές που οι εργαζόμενοι ήταν αναλώσιμοι . Το BBC το είπε ξεκάθαρα: «Η Ελλάδα δοκιμάζει τα όρια της εργασιακής αντοχής». Και το Reuters συμπλήρωσε: «Μια κίνηση που προκαλεί οργή και γελοιοποίηση».
Η κυβέρνηση, αντί να αντιμετωπίσει την ανεργία, την επισφάλεια και την εξαθλίωση, αποφάσισε να μας κάνει διεθνές ανέκδοτο . Η 13ωρη εργασία δεν είναι απλώς «επιλογή» είναι ένα χαστούκι σε κάθε εργαζόμενο που παλεύει να επιβιώσει. Και ενώ η Ευρώπη κοιτάζει με δυσπιστία, η Ελλάδα γίνεται ο φτωχός συγγενής που δουλεύει μέχρι τελικής πτώσης για να γεμίσουν τα ταμεία οι λίγοι, όπως έγραψε η Le Monde. Το El Mundo το έγραψε χωρίς περιστροφές: «Η Ελλάδα θυσιάζει τους εργαζομένους της στο βωμό της παραγωγικότητας» . Και εμείς, εδώ, μένουμε να μετράμε τις ώρες που μας κλέβουν, ενώ ο κόσμος γελάει με την τραγωδία μας.
Αυτό το νομοσχέδιο δεν είναι λάθος, είναι δήλωση προθέσεων. Η κυβέρνηση δείχνει ξεκάθαρα ότι ο εργαζόμενος είναι πιόνι, όχι άνθρωπος. Και ενώ η Ελλάδα γίνεται περίγελος, από το Λονδίνο μέχρι τη Μιανμάρ, οι πολίτες της μένουν να παλεύουν με μισθούς πείνας και ωράρια δουλοπαροικίας. Η 13ωρη εργασία δεν είναι «εκσυγχρονισμός», είναι επιστροφή σε έναν εργασιακό Μεσαίωνα, με την υπογραφή της κυβέρνησης και το χειροκρότημα των λίγων . Και εμείς; Εμείς μένουμε να κοιτάμε, ενώ ο κόσμος γελάει και η αξιοπρέπειά μας εξανεμίζεται.
πηγη
