Ποια θα είναι η απάντηση της Αθήνας, όταν ακόμη και οι "αντίπαλοι" της Άγκυρας στη Λιβύη συντάσσονται πια μαζί της; Σε πλήρη εφαρμ...
Ποια θα είναι η απάντηση της Αθήνας, όταν ακόμη και οι "αντίπαλοι" της Άγκυρας στη Λιβύη συντάσσονται πια μαζί της;
Σε πλήρη εφαρμογή οδεύει το τουρκολιβυκό μνημόνιο του 2019, με τη Βουλή των Αντιπροσώπων της Λιβύης —ελεγχόμενη από τον Haftar— να συγκροτεί επίσημα επιτροπή επικύρωσής του, κίνηση που αν μη τι άλλο εκθέτει την ελληνική κυβέρνηση για ακόμη μια φορά ως παρατηρητή των εξελίξεων, χωρίς πυξίδα αλλά και χωρίς συμμάχους στη Μεσόγειο.
Η ανακοίνωση προήλθε από τον ίδιο τον λιβυκό κοινοβουλευτικό θεσμό με έδρα το Tobruk, ο οποίος μέχρι πρότινος αρνείτο οποιαδήποτε αναγνώριση της συμφωνίας θαλάσσιας δικαιοδοσίας ανάμεσα στην Τουρκία και την Κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας.
Η εξέλιξη —την οποία μετέδωσε πρώτη η τουρκική ιστοσελίδα trhaber.com, επικαλούμενη λιβυκά μέσα— σηματοδοτεί μια ξεκάθαρη στρατηγική στροφή 180 μοιρών, που πλέον προσεγγίζει ανοικτά την Άγκυρα, αφήνοντας την Αθήνα να μετρά νέες ήττες στο γεωπολιτικό ταμπλό της Ανατολικής Μεσογείου.
Το Μνημόνιο που ακυρώνει τα εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα
Το τουρκολιβυκό σύμφωνο, που υπεγράφη το 2019 μεταξύ Τουρκίας και της αναγνωρισμένης τότε κυβέρνησης της Λιβύης (GNA), έχει αποτελέσει σταθερή κόκκινη γραμμή για την ελληνική εξωτερική πολιτική, καθώς ακυρώνει ουσιαστικά τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα σε κρίσιμες θαλάσσιες ζώνες, αγνοώντας πλήρως νησιά όπως η Κρήτη, το Καστελλόριζο και η Ρόδος.
Η είδηση της ενεργοποίησης της συμφωνίας από τον Haftar έρχεται μόλις λίγες εβδομάδες μετά την συνάντηση του Τούρκου Υπουργού Άμυνας Yasar Güler με τον Σαντάμ Χαλίφα Haftar, υποστράτηγο και επικεφαλής των χερσαίων δυνάμεων του Λιβυκού Εθνικού Στρατού, στην Άγκυρα.
Η συνάντηση έγινε, όπως ανακοινώθηκε, κατόπιν πρόσκλησης του Selçuk Bayraktaroğlu, επικεφαλής του τουρκικού στρατού ξηράς, ενισχύοντας την εντύπωση πως ο Haftar πλέον συνομιλεί απευθείας με το τουρκικό κατεστημένο ισχύος, παρά τις κατά το παρελθόν δηλωμένες αντιτουρκικές του θέσεις.
Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, πως η τουρκική πλευρά σπεύδει μέσω φιλοκυβερνητικών ΜΜΕ να θριαμβολογήσει.
Όπως αναφέρει το trhaber.com: «Μετά την υπογραφή της συμφωνίας, δέχτηκαν ένα βαρύ πλήγμα οι επεμβατικές και φανταστικές διεκδικήσεις θαλάσσιας δικαιοδοσίας της Ελλάδας, οι οποίες ήταν αντίθετες με το διεθνές δίκαιο» — φράση που αντικατοπτρίζει πλήρως την τουρκική στρατηγική νομιμοποίησης του μνημονίου, με τις ευλογίες πλέον και της ανατολικής Λιβύης.
Το ερώτημα που πλανάται είναι απλό και αμείλικτο: πού είναι η Ελλάδα;
Ποια η απάντηση της Αθήνας, όταν ακόμη και οι "αντίπαλοι" της Άγκυρας στη Λιβύη συντάσσονται πια μαζί της;
Κι αν ο Haftar γέρνει προς την Τουρκία, ποιοι "σύμμαχοι" απομένουν για την ελληνική πλευρά, πέρα από ευχολόγια σε συνεντεύξεις Τύπου και στημένα τετ α τετ σε διεθνή fora;
Η πραγματικότητα είναι πως η κυβέρνηση Μητσοτάκη χάνει συνεχώς κρίσιμα διπλωματικά ερείσματα, αφήνοντας τα γεγονότα να τρέχουν, θέτοντας εαυτόν σε ρόλο παθητικό θεατή.
Μετά το κάζο του Σινά, όπου η αιγυπτιακή πλευρά αναγνώρισε μονομερώς την ιστορική Μονή ως… αιγυπτιακή, το φιάσκο με το τουρκολιβυκό μνημόνιο δείχνει πως η ελληνική διπλωματία βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση, με τους γεωπολιτικούς αντίπαλους να δρομολογούν κρίσιμες εξελίξεις ερήμην της.
Τουρκικά μέσα: H Tουρκία απαντά με αποφασιστικότηα στις μονομερείς ενέργειες Ελλάδας και Κύπρου
«Η Συμφωνία για την Οριοθέτηση των Περιοχών Θαλάσσιας Δικαιοδοσίας στη Μεσόγειο, που υπογράφηκε μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης στις 27 Νοεμβρίου 2019, προσέλκυσε την προσοχή ως συμφωνία που προστατεύει τα δικαιώματα των δύο χωρών στην Ανατολική Μεσόγειο. Η συμφωνία ήταν επίσης απάντηση στα μονομερή βήματα που έλαβαν η Ελλάδα και η Ελληνοκυπριακή Διοίκηση της Νότιας Κύπρου στη Μεσόγειο», αναφέρει πιο συγκεκριμένα το δημοσίευμα του TR Haber.
Ενώ προσθέτει: «Προκειμένου να δείξει την αντίδρασή της στη συμφωνία, η Ελλάδα έδωσε τελεσίγραφο στον Μοχάμεντ αλ-Μενφί, ο οποίος ήταν τότε πρέσβης της Λιβύης στην Αθήνα, για να παρουσιάσει το περιεχόμενο της συμφωνίας. Όταν ο αλ-Μενφί δεν συμμορφώθηκε με το τελεσίγραφο, κηρύχθηκε ανεπιθύμητο πρόσωπο από την Ελλάδα».
«Τον Δεκέμβριο του 2019, όταν του ζητήθηκε να εγκαταλείψει την Ελλάδα εντός 72 ωρών, ο αλ-Μένφι επέστρεψε στη Λιβύη περίπου 1,5 χρόνο μετά την ανάληψη των καθηκόντων του και έγινε επικεφαλής της διοίκησης της χώρας ως Πρόεδρος του Προεδρικού Συμβουλίου της Λιβύης. Ένα μήνα μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, δέχτηκε στην Τρίπολη τον Έλληνα πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη και τον υπουργό Εξωτερικών Νίκο Δένδια, ο οποίος τον κήρυξε ανεπιθύμητο πρόσωπο», καταλήγει το τουρκικό δημοσίευμα.
www.bankingnews.gr