Όταν η τουρκική εισβολή στην Κύπρο ήταν πλέον γεγονός, στις 07.00 την 21ης Ιουλίου 1974, το Πολεμικό Συμβούλιο υπό την προεδρία του Φαίδωνα ...
Όταν η τουρκική εισβολή στην Κύπρο ήταν πλέον γεγονός, στις 07.00 την 21ης Ιουλίου 1974, το Πολεμικό Συμβούλιο υπό την προεδρία του Φαίδωνα Γκιζίκη και τη συμμετοχή του «πρωθυπουργού» Αδαμάντιου Ανδρουτσόπουλου και του ταξίαρχου Δημήτριου Ιωαννίδη, έδωσε διαταγές στον Αρχηγό στρατού Αντιστράτηγο Γαλατσάνο, στον Αρχηγό Ναυτικού Αντιναύαρχο Πέτρο Αραπάκη, στον αρχηγό Αεροπορίας Παπανικολάου και στον Αρχηγό Ενόπλων Δυνάμεων Γρηγόριο Μπονάνο για γενική επιστράτευση και άμεση ενίσχυση της Άμυνας της Κύπρου.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το Πόρισμα της Βουλής των Ελλήνων,που συστάθηκε στις 21/2/1985 για να ανοίξει τον «Φάκελο της Κύπρου,
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το Πόρισμα της Βουλής των Ελλήνων,που συστάθηκε στις 21/2/1985 για να ανοίξει τον «Φάκελο της Κύπρου,
Η απρόσκοπτη αποβίβαση – όχι απόβαση – των τουρκικών δυνάμεων εισβολής το 1974 στην ακτή της Κερύνειας θα ήταν αδύνατη και θα πνιγόταν στο αίμα, αν εφαρμόζονταν τα όσα αποφασίστηκαν στο Πολεμικό Συμβούλιο που έγινε στην Αθήνα στις 22.7.1974. Δεν εφαρμόστηκαν και μέχρι σήμερα, 41 χρόνια μετά, κανένας στρατιωτικός αρμόδιος δεν δικάστηκε, ούτε επιτιμήθηκε επίσημα ποτέ και από κανέναν!..
συμφωνήθηκε ότι:
1. Μία μοίρα καταδρομών πλήρως εξοπλισμένη θα μεταφερόταν αεροπορικώς από τη Σούδα στη Λευκωσία.
2. Δύο υπερσύγχρονα υποβρύχια θα έπλεαν στην Κύπρο σε μια προσπάθεια παρακώλησης της απόβασης των Τούρκων.
3. Το πλήρως εξοπλισμένο 573 Τάγμα πεζικού με 550 Κύπριους εθελοντές θα μεταφερόταν με το επιταγμένο οχηματαγωγό πλοίο «Ρέθυμνο».
4. Να εμπλακούν από αέρος τα 34 υπερσύγχρονα αεροπλάνα τύπου FANTOM που μόλις είχαν παραληφθεί.
Να σημειωθεί ότι, κανείς από τους τρεις Αρχηγούς Όπλων δεν έφερε αντίρρηση εκείνη την στιγμή στα μέτρα αυτά, που ήταν αυτονόητα και επιβάλλονταν από την κρισιμότητα της κατάστασης.
Από τις τέσσερις αυτές στρατιωτικές ενέργειες, πλην της πρώτης με το γνωστό τραγικό αποτέλεσμα, καμιά άλλη δεν πραγματοποιήθηκε.
Με βάση το πόρισμα, την επέμβαση των υποβρυχίων την διαταγή Αραπάκη για μεταφορά τους στην Κύπρο ανακάλεσε ο Αρχηγός Αεροπορικών Δυνάμεων (ΑΕΔ) Παπανικολάου, με το σκεπτικό ότι τα χρειαζόταν στο Αιγαίο για να αμυνθεί σε περίπτωση επίθεσης είτε από Ανατολάς είτε από Βορρά. Νέα απόπειρα του Αραπάκη στις 22.7.1974 να σταλούν τα υποβρύχια, χωρίς ενημέρωση του ΑΕΔ, αυτή τη φορά δεν αναφέρεται στο πόρισμα από ποιον ανακλήθηκε το μεσημέρι της 23ης Ιουλίου, υπό το πρόσχημα της συμφωνίας εκεχειρίας και της έναρξης τριμερών διαπραγματεύσεων στη Γενεύη.
Ο απόπλους του εμπορικού πλοίου «Ρέθυμνος», που μετέφερε το 573 Τάγμα πεζικού υπό της διαταγές του Συνταγματάρχη Δημήτριου Παπαποστόλου, ξεκίνησε τα μεσάνυχτα της 21ης Ιουλίου για Κύπρο.
Όμως, αμέσως μετά τον απόπλου, ο Παπαποστόλου έλαβε δύο διαταγές ανάκλησης της αποστολής του, αλλά, με προσωπική του ευθύνη παράκουσε τις διαταγές που έλαβε και το πλοίο έφτασε λίγα ναυτικά μίλια έξω από την Κύπρο.
Τότε με νέο σήμα, ο ΑΕΔ Παπανικολάου του έγραψε επί λέξει «Σπεύσατε και αποβιβάσατε τα τμήματα εις την Ρόδον, απειλούμενην υπό Τούρκων!»
Ο Παπαποστόλου έσπευσε τότε στη Ρόδο εγκαταλείποντας την αποστολή του, αλλά όταν έφτασε, αντίκρισε ένα νησί που δεν είχε τεθεί καν σε επιφυλακή!
Τα υπερσύγχρονα αεροπλάνα τύπου FANTOMS βρίσκονταν στο αεροδρόμιο Καστελίου Κρήτης πλήρως εξοπλισμένα και έτοιμα για επέμβαση.
Η διαταγή για επέμβαση τους στάλθηκε δύο φορές στις 22.7.1974 από το στρατηγό Μπονάνο, αλλά ανακλήθηκε…δύο λεπτά μετά!
Η ανάκληση οφειλόταν, κατά τον ΑΕΔ Παπανικολάου, στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Στρατηγό Φαίδωνα Γκιζίκη στον οποίο ο Μπονάνος τηλεφωνούσε για να επιβεβαιώσει τις διαταγές που έδινε.
Ο Γκιζίκης, σε κατάθεση του στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής των Ελλήνων, αρνήθηκε κατηγορηματικά το γεγονός.
Με βάση το πόρισμα, την επέμβαση των υποβρυχίων την διαταγή Αραπάκη για μεταφορά τους στην Κύπρο ανακάλεσε ο Αρχηγός Αεροπορικών Δυνάμεων (ΑΕΔ) Παπανικολάου, με το σκεπτικό ότι τα χρειαζόταν στο Αιγαίο για να αμυνθεί σε περίπτωση επίθεσης είτε από Ανατολάς είτε από Βορρά. Νέα απόπειρα του Αραπάκη στις 22.7.1974 να σταλούν τα υποβρύχια, χωρίς ενημέρωση του ΑΕΔ, αυτή τη φορά δεν αναφέρεται στο πόρισμα από ποιον ανακλήθηκε το μεσημέρι της 23ης Ιουλίου, υπό το πρόσχημα της συμφωνίας εκεχειρίας και της έναρξης τριμερών διαπραγματεύσεων στη Γενεύη.
Ο απόπλους του εμπορικού πλοίου «Ρέθυμνος», που μετέφερε το 573 Τάγμα πεζικού υπό της διαταγές του Συνταγματάρχη Δημήτριου Παπαποστόλου, ξεκίνησε τα μεσάνυχτα της 21ης Ιουλίου για Κύπρο.
Όμως, αμέσως μετά τον απόπλου, ο Παπαποστόλου έλαβε δύο διαταγές ανάκλησης της αποστολής του, αλλά, με προσωπική του ευθύνη παράκουσε τις διαταγές που έλαβε και το πλοίο έφτασε λίγα ναυτικά μίλια έξω από την Κύπρο.
Τότε με νέο σήμα, ο ΑΕΔ Παπανικολάου του έγραψε επί λέξει «Σπεύσατε και αποβιβάσατε τα τμήματα εις την Ρόδον, απειλούμενην υπό Τούρκων!»
Ο Παπαποστόλου έσπευσε τότε στη Ρόδο εγκαταλείποντας την αποστολή του, αλλά όταν έφτασε, αντίκρισε ένα νησί που δεν είχε τεθεί καν σε επιφυλακή!
Τα υπερσύγχρονα αεροπλάνα τύπου FANTOMS βρίσκονταν στο αεροδρόμιο Καστελίου Κρήτης πλήρως εξοπλισμένα και έτοιμα για επέμβαση.
Η διαταγή για επέμβαση τους στάλθηκε δύο φορές στις 22.7.1974 από το στρατηγό Μπονάνο, αλλά ανακλήθηκε…δύο λεπτά μετά!
Η ανάκληση οφειλόταν, κατά τον ΑΕΔ Παπανικολάου, στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Στρατηγό Φαίδωνα Γκιζίκη στον οποίο ο Μπονάνος τηλεφωνούσε για να επιβεβαιώσει τις διαταγές που έδινε.
Ο Γκιζίκης, σε κατάθεση του στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής των Ελλήνων, αρνήθηκε κατηγορηματικά το γεγονός.
Και οι τέσσερις αυτές επεμβάσεις σύμφωνα με το κοινοβουλευτικό πόρισμα, είτε η κάθε μια μόνη της, πολύ περισσότερο σε συνδυασμό, θα μπορούσε να μεταβάλλει δραματικά την στρατιωτική κατάσταση στην Κύπρο και ίσως να συνέτριβε εντελώς την εισβολή.
Σύμφωνα με το πόρισμα της Βουλής, «η μη έγκαιρη αποστολή υποβρυχίων και η εξ αυτής μη επίθεση κατά της αποβατικής Τουρκικής δύναμης εστέρησε από τις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις την μοναδική ευκαιρία να καταγάγουν μια μοναδική νίκη επί της τουρκικής αποβατικής δύναμης».
Επίσης: ότι: «Η ποιότητα και το αξιόμαχο των υποβρυχίων, τα καθιστούσαν αποφασιστικό παράγοντα για την έκβαση της αποβατικής εχθρικής ενέργειας».
Εξ’ άλλου, για την επέμβαση τον «Φάντομς» ομοίως αναφέρεται στο πόρισμα ότι: «η μη αποστολή των αεροσκαφών χρήζει περαιτέρω έρευνας, γιατί αν είχε εκτελεστεί, η κατάσταση στην Κύπρο θα ήταν διαφορετική» Μια συνηθισμένη δικαιολογία που πρόταξαν οι Αρχηγοί των ενόπλων δυνάμεων για την πιο πάνω περιγραφείσα συμπεριφορά τους, ήταν οι δήθεν πληροφορίες που είχαν για επίθεση από την Βουλγαρία!
Οι πληροφορίες αυτές προέρχονταν, σύμφωνα με τις καταθέσεις τους, από τον αρχηγό της ΚΥΠ Σταθόπουλο και της ΑΣΔΕΝ Γκράτσιο, που όμως οι ίδιοι στις καταθέσεις τους αρνούνται κατηγορηματικά ότι έδωσαν τέτοιες πληροφορίες. Μια άλλη πολύ κρίσιμη πληροφορία είναι ότι το ΑΕΔ (Αρχηγείο Ενόπλων Δυνάμεων-Μπονάνος) ως τις 08.40 το πρωί της 20ής Ιουλίου 1974 δεν έδινε έγκριση στο ΓΕΕΦ (Γενικό Επιτελείο Εθνοφρουράς) για έναρξη πυρός και ανάσχεση της εισβολής. Αντίθετα, καθησύχαζε ότι «πρόκειται για άσκηση του τουρκικού στρατού» και συνιστούσε «αυτοσυγκράτηση», όρο άγνωστο μέχρι τότε στη στρατιωτική ορολογία. Κι αυτό, τη στιγμή που τα αποβατικά πλοία των Τούρκων ήταν ορατά με γυμνό μάτι από την στεριά τις τελευταίες ώρες της 19ης Ιουλίου. Έτσι, οι Τούρκοι κέρδισαν τουλάχιστον μια μέρα χωρίς να παρενοχληθούν στην απόβαση τους. Προδοτική συμπεριφορά Όλα τα πιο πάνω, αποτελούν μέρος του πορίσματος της Ελληνικής Βουλής για τα γεγονότα της κυπριακής τραγωδίας. Τα στοιχεία είναι διασταυρωμένα, ενώ δόθηκαν λεπτομερείς καταθέσεις από τους εμπλεκόμενους. Το πόρισμα όμως δεν έδωσε εξήγηση για την αλλοπρόσαλλη-προδοτική συμπεριφορά της ανώτατης στρατιωτικής ηγεσίας εκείνης της εποχής (Μπονάνος, Αραπάκης, Παπανικολάου, Γαλατσάνος). Και οι τέσσερις αυτοί συμμετείχαν στην ιστορική σύσκεψη με τους πολιτικούς αρχηγούς υπό την προεδρία του Γκιζίκη στις 22 Ιουλίου 1974, όπου παρέδωσαν την εξουσία στην Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Σημαντικό γεγονός, είναι ότι και οι τέσσερις Αρχηγοί των Όπλων παρέμειναν στις θέσεις τους επί Κυβέρνησεως Εθνικής Ενότητας και χειρίστηκαν εγκληματικά και την αντιμετώπιση του «Αττίλα 2», όπου με μνημόνια τους προς τον Καραμανλή, που περιέχονται στο πόρισμα της Βουλής, τον καλούσαν να μην αντιδράσει στρατιωτικά στην ολοκλήρωση της τραγωδίας !
Επίσης: ότι: «Η ποιότητα και το αξιόμαχο των υποβρυχίων, τα καθιστούσαν αποφασιστικό παράγοντα για την έκβαση της αποβατικής εχθρικής ενέργειας».
Εξ’ άλλου, για την επέμβαση τον «Φάντομς» ομοίως αναφέρεται στο πόρισμα ότι: «η μη αποστολή των αεροσκαφών χρήζει περαιτέρω έρευνας, γιατί αν είχε εκτελεστεί, η κατάσταση στην Κύπρο θα ήταν διαφορετική» Μια συνηθισμένη δικαιολογία που πρόταξαν οι Αρχηγοί των ενόπλων δυνάμεων για την πιο πάνω περιγραφείσα συμπεριφορά τους, ήταν οι δήθεν πληροφορίες που είχαν για επίθεση από την Βουλγαρία!
Οι πληροφορίες αυτές προέρχονταν, σύμφωνα με τις καταθέσεις τους, από τον αρχηγό της ΚΥΠ Σταθόπουλο και της ΑΣΔΕΝ Γκράτσιο, που όμως οι ίδιοι στις καταθέσεις τους αρνούνται κατηγορηματικά ότι έδωσαν τέτοιες πληροφορίες. Μια άλλη πολύ κρίσιμη πληροφορία είναι ότι το ΑΕΔ (Αρχηγείο Ενόπλων Δυνάμεων-Μπονάνος) ως τις 08.40 το πρωί της 20ής Ιουλίου 1974 δεν έδινε έγκριση στο ΓΕΕΦ (Γενικό Επιτελείο Εθνοφρουράς) για έναρξη πυρός και ανάσχεση της εισβολής. Αντίθετα, καθησύχαζε ότι «πρόκειται για άσκηση του τουρκικού στρατού» και συνιστούσε «αυτοσυγκράτηση», όρο άγνωστο μέχρι τότε στη στρατιωτική ορολογία. Κι αυτό, τη στιγμή που τα αποβατικά πλοία των Τούρκων ήταν ορατά με γυμνό μάτι από την στεριά τις τελευταίες ώρες της 19ης Ιουλίου. Έτσι, οι Τούρκοι κέρδισαν τουλάχιστον μια μέρα χωρίς να παρενοχληθούν στην απόβαση τους. Προδοτική συμπεριφορά Όλα τα πιο πάνω, αποτελούν μέρος του πορίσματος της Ελληνικής Βουλής για τα γεγονότα της κυπριακής τραγωδίας. Τα στοιχεία είναι διασταυρωμένα, ενώ δόθηκαν λεπτομερείς καταθέσεις από τους εμπλεκόμενους. Το πόρισμα όμως δεν έδωσε εξήγηση για την αλλοπρόσαλλη-προδοτική συμπεριφορά της ανώτατης στρατιωτικής ηγεσίας εκείνης της εποχής (Μπονάνος, Αραπάκης, Παπανικολάου, Γαλατσάνος). Και οι τέσσερις αυτοί συμμετείχαν στην ιστορική σύσκεψη με τους πολιτικούς αρχηγούς υπό την προεδρία του Γκιζίκη στις 22 Ιουλίου 1974, όπου παρέδωσαν την εξουσία στην Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Σημαντικό γεγονός, είναι ότι και οι τέσσερις Αρχηγοί των Όπλων παρέμειναν στις θέσεις τους επί Κυβέρνησεως Εθνικής Ενότητας και χειρίστηκαν εγκληματικά και την αντιμετώπιση του «Αττίλα 2», όπου με μνημόνια τους προς τον Καραμανλή, που περιέχονται στο πόρισμα της Βουλής, τον καλούσαν να μην αντιδράσει στρατιωτικά στην ολοκλήρωση της τραγωδίας !
Οι τέσσερις αρχηγοί αποστρατεύθηκαν λίγες μέρες μετά την ολοκλήρωση του «Αττίλα 2» με βαθμό…επί τιμή, απολαμβάνοντας την σύνταξη και όλα τα υπόλοιπα προνόμια των συνταξιούχων στρατιωτικών!..
Να σημειωθεί ότι, το «άνοιγμα» του Φακέλου της Κύπρου και ο καταλογισμός ευθυνών που θα προέκυπταν, αποτέλεσε συνηθισμένη πολιτική απειλή για τον Ανδρέα Παπανδρέου κατά της Νέας Δημοκρατίας του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη για όλη την διετία 1987-1988.
Παράλληλα, όμως, μέλος της Εξεταστικής Επιτροπής και βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, κόμματος του Παπανδρέου, (ο στρατηγός Κουτσογιάννης) είχε δηλώσει επανειλημμένα ότι: Διαρκούσης της έρευνας από την Εξεταστική Επιτροπή, τηλεφωνούσαν συνεχώς από το γραφείο του Πρωθυπουργού Παπανδρέου να σταματήσουν την έρευνα!
Να σημειωθεί ότι, το «άνοιγμα» του Φακέλου της Κύπρου και ο καταλογισμός ευθυνών που θα προέκυπταν, αποτέλεσε συνηθισμένη πολιτική απειλή για τον Ανδρέα Παπανδρέου κατά της Νέας Δημοκρατίας του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη για όλη την διετία 1987-1988.
Παράλληλα, όμως, μέλος της Εξεταστικής Επιτροπής και βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, κόμματος του Παπανδρέου, (ο στρατηγός Κουτσογιάννης) είχε δηλώσει επανειλημμένα ότι: Διαρκούσης της έρευνας από την Εξεταστική Επιτροπή, τηλεφωνούσαν συνεχώς από το γραφείο του Πρωθυπουργού Παπανδρέου να σταματήσουν την έρευνα!
Γιατί άραγε;
Πηγές:
- Πόρισμα Εξεταστικής Επιτροπής του ελληνικού κοινοβουλίου για την απόδοση ευθυνών για την προδοσία της Κύπρου.
- «Κύπρος 1954-1974, Από το έπος στην τραγωδία, Κώστας Χατζηαντωνίου», εκδόσεις «Ιολκός».
- «Κύπρος 1974, Γιατί δεν νικήσαμε, Δημήτριος Χάντζος», εκδόσεις «Ελεύθερη σκέψις».
- «Η μαρτυρία ενός Πρωθυπουργού, Αδαμάντιος Ανδρουτσόπουλος», εκδόσεις «Το οικονομικόν».
- «Μειοδοτικού καραμανλισμού στηλίτευση, Χρήστος Μαρκογιάννης».
– «Κύπρος 1974, σκέψεις και συμπεράσματα, Κώστας Δημητριαδης».
- «Κύπρος 1954-1974, Από το έπος στην τραγωδία, Κώστας Χατζηαντωνίου», εκδόσεις «Ιολκός».
- «Κύπρος 1974, Γιατί δεν νικήσαμε, Δημήτριος Χάντζος», εκδόσεις «Ελεύθερη σκέψις».
- «Η μαρτυρία ενός Πρωθυπουργού, Αδαμάντιος Ανδρουτσόπουλος», εκδόσεις «Το οικονομικόν».
- «Μειοδοτικού καραμανλισμού στηλίτευση, Χρήστος Μαρκογιάννης».
– «Κύπρος 1974, σκέψεις και συμπεράσματα, Κώστας Δημητριαδης».
20.7.2015
nikospa.wordpress.com
