Η χρόνια παρουσία της Ειρηνευτικής Δύναμης των Ηνωμένων Εθνών, ξεκινώντας από τον Κάτω Πύργο μέχρι και την κατεχόμενη Αμμόχωστ...
Η χρόνια παρουσία της Ειρηνευτικής Δύναμης των Ηνωμένων Εθνών, ξεκινώντας από τον Κάτω Πύργο μέχρι και την κατεχόμενη Αμμόχωστο έχει πλέον μετατραπεί σε κομμάτι της κυπριακής πραγματικότητας.
Σήμερα, κύριο καθήκον της είναι να επιτηρεί τη νεκρή ζώνη, όπως αυτή διαμορφώθηκε με την τουρκική εισβολή μετά τον Αύγουστο του 1974.
Η στρατιωτική δύναμη αποτελεί μία από τις μακροβιότερες ειρηνευτικές αποστολές του ΟΗΕ στον κόσμο.
Το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ υιοθέτησε ομόφωνα το ψήφισμα 2483, με το οποίο ανανεώνεται για ακόμη έξι μήνες η θητεία της Ειρηνευτικής Δύναμης των Ηνωμένων Εθνών στην Κύπρο ή ΟΥΝΦΙΚΥΠ, μέχρι δηλαδή τις 31 Ιανουαρίου 2020.
Ανανεώνεται με τους υφιστάμενους όρους εντολής και το Υπουργείο Εξωτερικών χαιρετίζει την απόφαση του Συμβουλίου.
Ο κ. Γκουτέρες στην έκθεσή του για την ΟΥΝΦΙΚΥΠ σημειώνει πως «οι συνεχιζόμενες παραβιάσεις και οι χαμηλές εντάσεις κατά την εξεταζόμενη περίοδο καταδεικνύουν τον τρόπο με τον οποίο η ΟΥΝΦΙΚΥΠ μέσω της παρακολούθησης, της εμπλοκής της και των επαφών της, εξακολουθεί να διαδραματίζει έναν απαραίτητο ρόλο στην πρόληψη της κλιμάκωσης.
Με ανησυχεί προκαλεί το γεγονός ότι, εν αναμονή της πλήρους επανάληψης των συνομιλιών στην Κύπρο θα συνεχίζονται οι παραβιάσεις του στρατιωτικού στάτους κβο, γεγονός το οποίο θα μπορούσε να αποτελέσει απειλή για την ασφάλεια και τη σταθερότητα στη νεκρή ζώνη και πέραν αυτής».
Στο ψήφισμα επαναλαμβάνεται η ανάγκη ύπαρξης συμφωνίας στους όρους αναφοράς, υπογραμμίζοντας για πρώτη φορά το «πλαίσιο Γκουτέρες» που παρουσιάστηκε στο Κραν Μοντάνα και υπενθυμίζει το «καθεστώς των Βαρωσίων».
Επαναβεβαιώνει όλα τα σχετικά ψηφίσματά του για την Κύπρο, ιδίως το ψήφισμα 1251 (1999), το οποίο αναφέρεται σε ένα κράτος της Κύπρου με μία κυριαρχία, ιθαγένεια και διεθνή προσωπικότητα στη βάση της δικοινοτικής, διζωνικής ομοσπονδίας (Δ.Δ.Ο).
Παροτρύνονται οι δύο πλευρές και όλοι οι συμμετέχοντες να ανανεώσουν την πολιτική τους βούληση και δέσμευση για να επιτευχθεί συμφωνία σχετικά με τους όρους αναφοράς, προκειμένου να καταστεί δυνατή η επανέναρξη διαπραγματεύσεων που να οδηγήσουν σε λύση του Κυπριακού, βασισμένη στην Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία με πολιτική ισότητα, υπογραμμίζοντας ότι το στάτους κβο δεν είναι βιώσιμο. Βέβαια, επισημαίνεται ως ιδιαίτερα σημαντική η αναφορά στην ανάγκη αποκατάστασης του στάτους κβο στα Στροβίλια στην προ της 30ης Ιουνίου 2000 κατάσταση, καθώς και η επιβεβαίωση του καθεστώτος των Βαρωσίων σύμφωνα με τα σχετικά ψηφίσματα του Ο.Η.Ε.
Εκφράζεται, επίσης, ανησυχία για την αύξηση των στρατιωτικών παραβιάσεων κατά μήκος της γραμμής καταπαύσεως του πυρός, γεγονός που παραπέμπει στην ευθύνη του τουρκικού στρατού και ζητείται να γίνει σεβαστή η κατά τους όρους εντολής, ευθύνη της UNFICYP εντός της νεκρής ζώνης.
Αυτό υπογραμμίζει και τη σημασία της διατήρησης της Ειρηνευτικής Δύναμης, ενόσω διαρκεί η παρούσα κατάσταση.
Η παρουσία της δύναμης είναι μια έμπρακτη επιβεβαίωση και υπενθύμιση ότι το μόνο αναγνωρισμένο κράτος στην Κύπρο είναι η Κυπριακή Δημοκρατία.
Με την αποχώρηση των δυνάμεων, το μήνυμα που θα σταλεί προς την Διεθνή Κοινότητα είναι ότι το Κυπριακό έχει λυθεί επί του εδάφους και ότι ο ΟΗΕ δεν το θεωρεί μείζον πρόβλημα, με ένα μεγάλο κίνδυνο να καταταγεί το θέμα στα μη επιλύσιμα προβλήματα. Εκτός αυτού, η Κυπριακή Δημοκρατία θα κληθεί να αστυνομεύσει η ίδια την κατάσταση απέναντι στον κατοχικό στρατό.
Θα πρέπει να επανδρώσει χωρίς καθυστέρηση όλα τα φυλάκια κατά μήκος της γραμμής αντιπαράταξης που σήμερα είναι άδεια (και αυτό αφορά ιδιαίτερα την πράσινη γραμμή στη Λευκωσία).
Το μήκος της στρατιωτικής θητείας δεν μπορεί να παραμείνει στους 14 μήνες. Εξ αρχής, ήταν λανθασμένη η μείωση της, ενόσω ο στρατός κατοχής βρίσκεται ακόμα στο νησί μας.
Λύσεις θα πρέπει να βρεθούν αναφορικά και με την αστυνόμευση της νεκρής ζώνης σε περιοχές αγροτικές όπου δεν υπάρχει αποτελεσματική ασφάλεια.
Αν αποχωρήσει η ΟΥΝΦΙΚΥΠ, τότε οι άμεσες συνέπειες θα είναι οδυνηρές.
Σε μια τέτοια περίπτωση, η Τουρκία θα μπορεί να διεκδικήσει τη νεκρή ζώνη και δεν φαίνεται να υπάρχει τρόπος παρεμπόδισης της.
Θεωρούμε απόλυτα λανθασμένη τη στάση του Ο.Η.Ε να προβλέπει και να στηρίζει λύσεις οι οποίες ευνοούν την Τουρκία και νομιμοποιούν άμεσα το ψευδοκράτος.
Το 37% των εδαφών της ΚΔ κατέχεται παράνομα από την Τουρκία, η οποία μένει ατιμώρητη για την εισβολή και κατοχή, αλλά και για τα εγκλήματα πολέμου που διέπραξε.
Ωστόσο, σήμερα η παρουσία της UNFICYP είναι απαραίτητη στο νησί, καθώς με την αποχώρηση της η Τουρκία θα προωθήσει τις θέσεις της.
Η παράταση των έξι μηνών όμως, δεν θα πρέπει να δημιουργήσει πίεση, προσβλέποντας να λυθεί το Κυπριακό στη βάση της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας.
Το γεγονός ότι βρισκόμαστε ένα βήμα πριν την αποχώρηση της UNFICYP οφείλεται στην επιμονή της πολιτικής μας ηγεσίας, που δείχνει να ελπίζει πως μέσα από τις συνομιλίες με τον κατοχικό ηγέτη και τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης θα υπάρξει πρόοδος στην επίλυση του προβλήματος μας.
Η αλλαγή πορείας και η χάραξη μιας εθνικής στρατηγικής που θα προσβλέπει στην Απελευθέρωση των κατεχόμενων εδαφών μας, στην αποχώρηση του στρατού κατοχής και των εποίκων, στην επιστροφή των προσφύγων στις πατρογονικές τους εστίες και στην τιμωρία της Τουρκίας για τα εγκλήματα πολέμου που έχει διαπράξει αποτελεί επιτακτική ανάγκη.
