Ο Στυλιανός Λένας γεννήθηκε στα Χανδριά της επαρχίας Λεμεσού, το 1932. Οι γονείς του ήταν οι γνωστοί αγρότες του χωριού, Χ...
Ο Στυλιανός Λένας γεννήθηκε στα Χανδριά της επαρχίας Λεμεσού, το 1932.
Οι γονείς του ήταν οι γνωστοί αγρότες του χωριού, Χριστοφής και Αθηνά Λένα, ενώ είχε ακόμα 8 αδέρφια.
Αφού τελείωσε το δημοτικό σχολείο του χωριού του, μετέβηκε στη Λευκωσία και εργάστηκε ως σιδηρουργός παρά το νεαρό της ηλικίας του.
Το 1947 εγγράφηκε στην Ο.Χ.Ε.Ν και ένα χρόνο αργότερα σε ηλικία 17 χρονών μπαίνει στην Τεχνική Σχολή Λέρου με υποτροφία από το Ελληνικό Κράτος και σπουδάζει.
Επιστρέφοντας στην Κύπρο ανοίγει μηχανουργείο στη Λευκωσία και ταυτόχρονα, σαν στέλεχος της Ο.Χ.Ε.Ν καλλιεργεί τα Ελληνοχριστιανικά ιδεώδη στα μέλη τις Ο.Χ.Ε.Ν.
Έδωσε τον όρκο της Ε.Μ.Α.Κ μεταξύ των πρώτων πέντε αγωνιστών το 1954.
Την 1η Απριλίου 1955, ως ένας από τους πέντε πρώτους ομαδάρχες Λευκωσίας, κτύπησε το στρατώνα Γούσλεϋ Μπάρακς στη Λευκωσία.
Μετά τις 19 Ιουνίου 1955, ο Διγενής έδωσε εντολή για επανάληψη της δράσης, συμμετείχε σε απόπειρα εναντίον του Άγγλου κυβερνήτη Αρμιτέιτζ, στην οποία πήρε μέρος και ο ήρωας Μάρκος Δράκος.
Τον Αύγουστο του 1955 κατέφυγε στη Λύση, όπου ανέλαβε κατόπιν εντολής του Διγενή, την εκπαίδευση των εφεδρικών ομάδων δολιοφθορέων του τομέα Αμμοχώστου.
Στη συνέχεια κατέφυγε στην περιοχή του Πενταδακτύλου, συνενώθηκε με το Γρηγόρη Αυξεντίου και έλαβε μέρος σε πολλές επιχειρήσεις εναντίον των Άγγλων.
Με την ανάθεση του τομέα Πιτσιλιάς στον Αυξεντίου το Νοέμβριο του 1955, τον ακολούθησε και ο Λένας αναλαμβάνοντας ως ένας από τους υποτομεάρχες του, στην περιοχή της νότιας Πιτσιλιάς.
Τον Αύγουστο του 1956, με βάση το στρατηγικό σχέδιο του Διγενή, ο τομέας του Αυξεντίου χωρίστηκε σε τέσσερις υποτομείς.
Ο Λένας τέθηκε επίκεφαλής της ομάδας του τμήματος από τον Άγιο Θεόδωρο μέχρι και τον Άγιο Μάμα, όπου ξεχώρισε για τις θαρραλέες και επιτυχείς επιθέσεις του εναντίον του εχθρού.
Στον Αγρό, εγκαθίσταται στα σπίτια του Παπάχριστόδουλου και δημιουργεί εργαστήριο κατασκευής χειροβομβίδων και εκρηκτικών συσκευών.
Η κατασκευή και η τελειοποίηση των χειροβομβίδων τύπου ΜΚ2 ήταν δικό του έργο.
Το μεγαλύτερο μέρος των εκρηκτικών υλών της Ε.Ο.Κ.Α είχαν δημιουργηθεί από τον Λένα, όπου θα πάρει και το ψευδώνυμο «Γίγαντας», ενώ οι Άγγλοι αποικιοκράτες τον αποκαλούσαν «Κρούπ της Ε.Ο.Κ.Α».
Τόσο συχνές ήταν οι ενέδρες κι οι επιθέσεις του, ώστε τα αγγλικά στρατεύματα κινούνταν στην περιοχή του παίρνοντας πάντοτε Έλληνες ομήρους ως ανθρώπινες ασπίδες.
Ο Διγενής του σύστησε μάλιστα να περιορίσει τη δράση του.
Τόσο αφοσιωμένος ήταν στη δημιουργία των χειροβομβίδων, που όταν μια φορά, στην προσπάθεια του να θέσει το πυρακτωμένο υγρό σε καλούπια, κάποια σταγόνα ξέφυγε και κάθισε στο κεφάλι του, ωστόσο παρά τους φοβερούς πόνους και την προσφορά του συναγωνιστή του να σταματήσει για να του περιποιηθεί το τραύμα, ο ίδιος τελείωσε τη δουλεία τους και τελειώνοντας είπε ότι «Θα ήταν κρίμα να χαθούν δύο χειροβομβίδες».
Τον Ιανουάριο του 1957 μετά τις προδοσίες που έπληξαν την Πιτσιλιά, το χέρι της προδοσίας δείχνει τα κρησφύγετα στα σπίτια του Παπάχριστόδουλου στον Αγρό και ο Λένας επικηρυγμένος με το μεγάλο για την εποχή ποσό των πέντε χιλιάδων, αναγκάζεται να εγκαταλείψει το εργαστήρι του.
Μεταφέρεται μαζί με την εφταμελής ομάδα του σε ασφαλή Κρησφύγετο στη Γεράσα.
Κατατρεγμένος από τους Άγγλους συγκρούεται διαδοχικά τρεις φορές με αγγλικές περιπόλους.
Στις 17 Φεβρουαρίου πέφτει με την ομάδα του σε ενέδρα των Άγγλων, όπου σκοτώνονται δύο συναγωνιστές του, ενώ ο ίδιος τραυματίζεται σοβαρά και συλλαμβάνεται από τους Άγγλους.
Μεταφέρεται στο στρατιωτικό νοσοκομείο Ακρωτηρίου.
Στην ίδια ενέδρα έπεσε νεκρός ο Δημήτρης Χριστοδούλου, ενώ ο Παναγιώτης Αριστείδου που κατάφερε να διαφύγει, έπεσε σε νέα ενέδρα με το συναγωνιστή του Τσαγκάρη Σωτήριο με αποτέλεσμα το θάνατό τους.
Η 17η Φεβρουαρίου άφησε στο πέρασμά της τρία νεκρά παλληκάρια και ένα βαριά τραυματισμένο, ο οποίος θα υποκύψει στα τραύματα λίγες μέρες αργότερα.
Οι Άγγλοι πίστευαν, ότι ο Λένας βαριά τραυματισμένος θα υπέκυπτε στα βασανιστήρια τους και θα τους αποκάλυπτε σημαντικές πληροφορίες για την οργάνωση.
Η απάντηση που έπαιρναν όμως από τον ΓΙΓΑΝΤΑ της Ε.Ο.Κ.Α ήταν πάντα αρνητική.
Μέχρι και τις εφημερίδες που έγραφαν για τη θυσία του Αυξεντίου του πρόβαλαν, για να πλήξουν το ηθικό του και να μιλήσει, αλλά μάταια.
Έτσι τον άφησαν αβοήθητο να πεθάνει από τα βαριά του τραύματα.
Τριάντα εννέα συνεχιζόμενες μέρες πάλευε ο Λένας βαριά τραυματισμένος με τα βασανιστήρια των Άγγλων.
Στις 28 Μαρτίου του 1957 περνά στην Αθανασία, ξεψυχώντας μπροστά στα μάτια του πατέρα του.
Ο «Κρουπ» της Ε.Ο.Κ.Α είναι πλέον νεκρός και με φόβο λαϊκών εξεγέρσεων στην κηδεία του, θάβεται στα Φυλακισμένα Μνήματα.
Ο Στυλιανός Λένας έγινε τρανό παράδειγμα ανδρείας και πατριωτισμού για τους συναγωνιστές του αλλά και για μας σήμερα.
Γραφείο Τύπου
Π.Ε.Ο.Φ Θεσσαλονίκης
ΣΤΗΡΙΞΤΕ ΜΑΣ ΠΑΤΩΝΤΑΣ LIKE "ΕΔΩ"
