- του Ιωάννη Αμπατζόγλου* Σε λίγες μέρες από τώρα, στις 8 Σεπτεμβρίου, και ώρα 7μμ θα πραγματοποιηθούν δύο συλλαλητήρια στ...
-
του Ιωάννη Αμπατζόγλου*
Σε λίγες μέρες από τώρα, στις 8 Σεπτεμβρίου, και ώρα 7μμ θα πραγματοποιηθούν δύο συλλαλητήρια στην Θεσσαλονίκη ως διαμαρτυρία για την προσπάθεια παράδοσης του ονόματος της Μακεδονίας στους Σκοπιανούς.
Το ένα το διοργανώνει ο «Φορέας Ανένδοτου Αγώνα για τη Μακεδονία και τη Δημοκρατία», ο οποίος έχει εξελιχθεί σε πολιτικό φορέα, και το άλλο το διοργανώνουν οι Παμμακεδονικές Ενώσεις υφηλίου μαζί με τις διάφορες Επιτροπές Αγώνα και με την στήριξη σχεδόν όλων των επιτροπών, ομάδων αλλά και ατόμων που έχουν αυτοοργανωθεί και δίνουν τον αγώνα τους για το μεγάλο εθνικό θέμα της Μακεδονίας.
Τα δύο αυτά συλλαλητήρια θα γίνουν σε πολύ κοντινά μεταξύ τους σημεία, αυτό του Φορέα Ανένδοτου Αγώνα το οποίο μάλιστα θα είναι συναυλία, θα γίνει στο άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου και αυτό των Παμμακεδονικών και των Επιτροπών Αγώνα θα γίνει στο Βελλίδειο.
Ουσιαστικά θα αλληλοκαλυφθούν χωρικά.
Θεωρώ ότι σε αυτά τα συλλαλητήρια θα πρέπει να συμμετέχουμε ως Έλληνες παραβλέποντας πολιτικούς φορείς... θέλουμε συμμετοχή από την βάση, δηλαδή από τον λαό.
Εγγύηση για αυτό αποτελούν όλες οι Επιτροπές Αγώνα, οι Παμμακεδονικές οργανώσεις υφηλίου αλλά και οι διάφορες ομάδες απλών Ελλήνων πατριωτών, ακόμα και οι ατομικές προσπάθειες του καθενός από εμάς.
Ο κάθε ένας αποτελεί πολύτιμη μονάδα η οποία μπορεί να ενισχύσει τον αγώνα σε βαθμό που δεν το φανταζόμαστε.
Αυτό άλλωστε αποδείχθηκε στο Πισοδέρι στις 17 Ιουνίου, την ώρα της υπογραφής της επαίσχυντης συμφωνίας, όπου ο Αγώνας των απλών Ελλήνων πατριωτών (δείτε εδώ) ήταν η ουσιαστική αντίσταση στην μειοδοσία του καθεστώτος.
Εκεί φάνηκε πόσο συμμετείχε στον αγώνα η «Βίγλα» με τις ομιλίες, τις μουσικές και με τα σουβλάκια της, και πόσο το «Πισοδέρι» με τις μάχες σώμα με σώμα, τα χημικά και την βία που ασκήθηκε στους διαδηλωτές από τα ΜΑΤ.
Εκεί όπου Έλληνες τυλιγμένοι με ελληνικές σημαίες βάδιζαν συμβολικά με κατεύθυνση το σημείο της επαίσχυντης υπογραφής.
Τι και αν αυτό απείχε τριάντα ολόκληρα χιλιόμετρα από το Πισοδέρι.
Και μόνον σε αυτή την συμβολική κίνηση, τα ΜΑΤ απάντησαν όπως είχαν διαταχθεί από το καθεστώς.
Με ωμή βία.
Τσάκισαν τους διαδηλωτές ματώνοντας τις σημαίες με τις οποίες ήταν τυλιγμένοι (δείτε εδώ).
Όλες αυτές οι σκηνές μεταφέρθηκαν στην δημοσιότητα από τον καθένα που βρισκόταν στο Πισοδέρι και οι σχετικές φωτογραφίες & βίντεο που τραβήχτηκαν ήταν αυτά που ανέδειξαν τον αγώνα που δόθηκε εκεί.
Από απλούς πατριώτες δόθηκε ο αγώνας, από απλούς πατριώτες μεταδόθηκε με την βοήθεια της τεχνολογίας.
Εκεί δημιουργήθηκαν και τα σύμβολα αυτού του αγώνα.
Ματωμένες σημαίες και τραυματίες με σπασμένα κεφάλια.
Ματωμένες σημαίες και τραυματίες με σπασμένα κεφάλια.
Ο αγώνας αυτός έμελλε να φουντώσει ακόμα περισσότερο.
Τον μήνα που ακολούθησε, τον Ιούλιο, εν μέσω καύσωνα, πραγματοποιήθηκαν περισσότερα από εβδομήντα συλλαλητήρια σε όλη την Ελλάδα, κρατώντας άσβεστη την φλόγα του αγώνα μέχρι την ώρα του μεγάλου συλλαλητηρίου της Θεσσαλονίκης στις 8 Σεπτεμβρίου.
Όλα αυτά τα συλλαλητήρια έγιναν αυθόρμητα, από την βάση, από τον απλό λαό.
Δεν ακολούθησαν κανέναν πολιτικό φορέα, δεν τα καπέλωσε κανείς!
Και φτάνουμε τώρα στην ώρα του μεγάλου συλλαλητηρίου της Θεσσαλονίκης.
Δεν είναι δυνατόν αυτό το παλλαϊκό συλλαλητήριο με τον συμβολισμό και τις ιδιαιτερότητες που έχει να είναι υπόθεση ενός μόνον πολιτικού φορέα.
Όσο και αν αυτός ο φορέας ισχυρίζεται ότι αποτελεί την «μόνη λύση για την ακύρωση της συνθήκης της Πρέσπας, αλλά και για την ακύρωση της οικονομικής αιχμαλωσίας της Ελληνικής κοινωνίας».
Αυτά προς το παρόν είναι ευσεβείς πόθοι...
Είμαι από αυτούς που θεωρούν και ελπίζουν ότι τα συλλαλητήρια αυτά, με το μήνυμά τους θα επιφέρουν αλλαγές.
Πολιτικές αλλαγές.
Μία πιθανή εξέλιξη θα μπορούσε να είναι, τα υπάρχοντα κόμματα να λάβουν το μήνυμα του λαού και να προσαρμόσουν τις πολιτικές τους στα νέα δεδομένα, στην νέα δυναμική που επιβάλλει ο λαός καθημερινά με τον αγώνα του.
Εάν αυτό δεν καταστεί δυνατόν, τότε η δυναμική αυτής της αντίδρασης του λαού θα δημιουργήσει πολιτικά σχήματα ώστε να καλυφθεί το όποιο κενό.
Και επειδή ΣΤΗΝ ΦΥΣΗ ΔΕΝ ΑΡΕΣΟΥΝ ΤΑ ΚΕΝΑ, σίγουρα θα υπάρξει μία κατάσταση με την οποία θα καλυφθεί το όποιο κενό, με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο.
Τώρα αυτοί που βιάζονται να ισχυριστούν ότι αποτελούν τον πολιτικό φορέα που θα αποτελέσει την λύση του προβλήματος, να μου επιτρέψουν να τους πω ότι λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο.
Και ξενοδόχος είναι ο λαός.
Αυτός θα δώσει την απάντηση.
Σε κάθε περίπτωση πάντως το συγκεκριμένο συλλαλητήριο δεν ενδείκνυται για τέτοιου είδους διαξιφισμούς.
ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΝΩΜΕΝΟΙ χωρίς ταμπέλες, με την ευρύτερη αποδοχή από την βάση.
Μετά, θα έχουμε όλο τον χρόνο στην διάθεσή μας να συζητήσουμε οτιδήποτε σχετικό.
Άλλωστε εμείς οι Έλληνες διακρινόμαστε για την αγάπη μας προς τον διάλογο.
Όπως επίσης διακρινόμαστε για το δύστροπο του χαρακτήρα μας όταν προσπαθούν να μας καπελώσουν...
Στην Θεσσαλονίκη λοιπόν όλοι μαζί ενωμένοι.
Και μην ξεχνάμε... η Βίγλα είχε σουβλάκια και μουσική.
Το Πισοδέρι ήταν η πρώτη γραμμή του αγώνα με μάχες σώμα με σώμα, χημικά και ξύλο από τα ΜΑΤ.
Το Σάββατο 8 Σεπτεμβρίου θα πάμε στην Θεσσαλονίκη για να δώσουμε ένα βροντερό παρών στην πρώτη γραμμή, εκεί όπου θα είναι ο Πρωθυπουργός και όχι για να ακούσουμε μουσική.
Για να μην υπάρξει για μία ακόμη φορά η παραφωνία της Βίγλας, ελάτε όλοι στην πρώτη γραμμή...
Σας περιμένουμε στο Βελλίδειο!
*Ο Ιωάννης Αμπατζόγλου είναι Ακτινοφυσικός Ιατρικής, διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής του ΔΠΘ και Επιστημονικά Υπεύθυνος του Τμήματος Ιατρικής Φυσικής του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Αλεξανδρούπολης.
Συμμετείχε στις διαμαρτυρίες στο Πισοδέρι στις 17 Ιουνίου 2018.
Ήταν αυτός που βιντεοσκόπησε με το κινητό του τον αιμόφυρτο διαδηλωτή.
Έχει δημιουργήσει ομάδα στο Facebook με τίτλο «Πισοδέρι 2018 Επιτροπή Αγώνα».
Πηγή: voria.gr
